بررسی اپیدمیولوژی بر ونکوژنتیک کارسینوما در طی سالهای 77 تا 70 در بیمارستان طالقانی

با توجه به اهمیت شیوع مرگ و میر ناشی از سرطان ریه، شناخت اپیدمیولوژی آن یکی از عوامل مهم در نحوه پیشگری از بروز بیماری است . این مطالعه بصورت گذشته نگر و با استفاده از بررسی پرونده های بایگانی بیماران بستری شده در بیمارستان طالقانی و مراجعه کنندگان به کلینیک شماره 2 در طی سالهای 70-77 می باشد. اطلاعات لازم درخصوص شیوع بیماری از نظر جنس ، سن، منطقه جغرافیایی و مصرف سیگار، شغل، بیماری زمینه ای و شیوع انواع هیستولوژیک در مبتلایان به شرح زیر بدست آمده است . در کل جمعیت مورد مطالعه 152 نفر 70 درصد مرد و 21 درصد زن بودند. بررسی از نظر سن مبتلایان نشان می دهد که پیک سنی بروز بیماری در مردان و زنان 70 تا 60 سالگی بوده است . بیشترین افراد مبتلا ساکن شهرستان کرمانشاه با 52/62، و بعد از آن شهرستان اسلام آباد غرب با 14/66 درصد می باشد. 41/47 درصد افراد مبتلا کشاورز بودند و از کل مبتلایان 9 نفر سابقه بیماری copd قبل از ابتلا به سرطان ریه داشته اند. از نظر انواع هیستولوژیک : s.c.c با 42/1 درصد بالاترین شیوع را داشته. small cell carcinoma 28/28 درصد و آدنو کارسینوما و pooly differntiated carcinoma هر کدام 9/86 درصد و nslc با ساب تایپ نامشخص 5/26 درصد و larg ceel carcinoma و undifferentiated carcinoma و آدنوم برونش هر کدام یک مورد با 65 درصد، کارسینوئید تومور 2/63 درصد تشکیل داده اند. شیوع مصرف سیگار در بین کل مبتلایان 77 درصد می باشد. آدنو کارسینوم با (20 درصد) کمترین ارتباط و s.c.c با 90/62 درصد بیشترین ارتباط را با مصرف سیگار در مطالعه نشان می دهد. در مطالعه ای که بر روی case 30 انجام شد. علائم بالینی به شرح زیر بوده است . تنگی نفس 86/6 درصد، 83/3 درصد، خلط 76/66 درصد کاهش وزن 73/33 درصد هموپتیزی 63/3 درصد با توجه به ارتباط آماری قوی بین مصرف سیگار و بروز سرطان ریه و نیز افزایش درصد مرگ و میر ناشی از آن به نظر می رسد که مهمترین راه پیشگیری از این سرطان عدم مصرف سیگار و یا ترک آن می باشد.